10 juni 2011

ZONnedauw

Twee weken geleden heb ik een workshop gegeven voor natuurmonumenten op een gebied vlakbij de Kalmthoutse heide (zie vorige blog). Daar stond veel zonnedauw en ik heb een zwak voor dat vleesetende plantje. Van een afstandje ziet het er (zeker met tegenlicht) vaak prachtig rood uit! Ik had echter een ander beeld in m'n hoofd, maar daarvoor moest ik 's avonds een keer terug tijdens zonsondergang. In eerste instantie was ik teleurgesteld toen ik daar aankwam, want een boom zorgde al voor lange schaduwen, maar eigenlijk was die boom mijn 'redding'. De zon piepte zo af en toe tussen wat bladeren door en daardoor kon ik zo'n mooie grote oranje bol achter de zonnedauw krijgen. Voor dit soort foto's moet je trouwens je camera zo ongeveer ingraven, want je zit natuurlijk héél erg laag (onder een plantje wat amper 5 cm hoog is). Op zich is dat nog niet zo'n probleem als het mooie droge zandgrond is, maar zonnedauw groeit alleen op drassige grond... ('gelukkig' dat er zo weinig regen is gevallen de laatste tijd..)
Deze is net iets hoger gemaakt en met erg weinig scherptediepte. De achtergrond is duidelijk niet zo spectaculair, maar de rode waas is hier weer beter te zien.

Beide foto's met Canon EOS 5DmII en Sigma 150mm macro