21 december 2014

Te laat op de langste nacht van het jaar....


21 december is de dag waarop natuurfotografen het langst kunnen uitslapen van het hele jaar en laat ik me nou net vandaag een half uur misrekenen! Mijn plan was om een half uur vóór zonsopkomst op de Kalmthoutse heide te zijn, maar blijkbaar heeft een naderende kerstvakantie bij mij een negatief effect op de rekenvaardigheden en dan m.n. het terugrekenen vanaf het tijdstip van zonsopkomst! In eerste instantie had ik niets in de gaten, maar toen ik koud 2 minuten in de auto reed zag ik tot mijn schrik ineens rode vlekken in de lucht. Het zal toch niet waar zijn....
Ja hoor, met een steeds roder wordende lucht reed ik naar de Kalmthoutse heide en toen ik de auto uitstapte op het parkeerterrein was de piek duidelijk al voorbij.. Wat een sukkel ben ik toch; zit ik op lezingen en workshops altijd te zeggen dat je op het juiste moment op de juiste plaats moet zijn en dan zelf zo'n fout maken!

In eerste instantie wilde ik naar een ven wat op 20 minuten loopafstand van de auto was, maar ik besloot me te focussen op een bekende plek vlakbij de parkeerplaats. Niet mijn eerste plan, maar anders zou ik straks niks hebben. Het rood was niet meer zo fraai, maar gelukkig bleek vooral het blauw in de lucht erg krachtig waardoor het toch nog een mooi sfeertje opleverde.



Bij de laatste foto is al het rood verdwenen, maar zie je nog wel de intense blauwe kleur wat in de lucht zat vanochtend. Normaal gebruik ik met zit soort situaties altijd een polarisatiefilter, maar omdat het behoorlijk waaide besloot ik een grijsfilter + grijsverloopfilter te gebruiken. De lange sluitertijd ( bij de meeste foto's rond 20 sec) zorgt zo voor een mooie gloed op het water.

Daarna toch maar even doorgelopen naar de plek van mijn eerste plan en omdat de zon nog wat werd tegengehouden door een lage wolkenlaag kon ik daar nog wel aardige foto's maken.


En de lage zon zorgde ook voor mooi strijklicht op het gele gras!
Dus ondanks de stress bij het begin toch weer een heerlijke ochtend!

Alle foto's met Canon 6D en ES 16-35 mm F/4 L IS

20 augustus 2014

De draad (pen) weer oppakken...

Sinds lange tijd weer een blog. Excuses voor de flinke pauze tussen deze en het laatste beeldverhaaltje. Dit alles werd veroorzaakt door de forse drukte vóór de vakantie met daarna even een writer's-block (deze naam zou misschien suggereren dat ik mijn schrijfkwaliteiten vergelijk met die van een 'echte' schrijver maar dat is zeker niet het geval...). Ik hoop vanaf nu weer één keer per 1,5/2 weken een mooi verhaaltje te maken met bijbehorende foto's!

Deze keer een verslag van een bijzonder avond op de Kalmthoutse heide (gisteravond). De avond was het eerste deel van een workshop landschapsfotografie / heide. Het tweede deel is volgende week op een (vroege) ochtend.
Je hebt soms van die dagen dat je op zoek bent naar wat contrast en detail in de lucht, maar dat zoeken was hier niet nodig; wat een wolkenlucht! Qua techniek was het vooral de kunst om toch nog enigszins detail in de voorgrond te krijgen en dat lukte door gebruik te maken van 2 grijsverloopfilters over elkaar.
Eigenlijk zijn er dan twee keuzes; oftewel een compositie kiezen dat de wolken niet té dominant / overheersend zijn of juist deze dominantie verstreken door in zwart-wit te denken en werken. Bij deze foto's heb ik voor het laatste gekozen, maar misschien is het over de top (is ook weer een kwestie van persoonlijke smaak natuurlijk). Mij spreekt het in dit geval wel aan.

Als 'beloning' van dit spektakel werden we getrakteerd op een forse regenbui. Het leek alsof er een smalle strook regen van zo'n 2/3 km breed precies over de Kalmthoutse heide trok want links en rechts van ons zag de lucht er prachtig uit.

Toch maar besloten om even te gaan schuilen en een andere locatie te gaan bekijken in de hoop dat het daarna wat op zou klaren. En dan heb je soms wel eens geluk; géén echte zonsondergang, maar toen het droog werd wél prachtig licht met nog steeds flarden van die bijzondere bewolking aan het begin van de avond! Iedereen dus snel op zoek naar bruikbare heidepollen om een mooie compositie mee te maken.



Nog lang kunnen fotograferen en ook nog het licht van het blauw kwartiertje kunnen gebruiken.
Wat was het weer heerlijk om in zo'n prachtig gebied te mogen werken met een groep enthousiaste natuurfotografen! Volgende week gaan we verder!

Alle foto's met Canon 6D en Canon 16-35 F/4 IS (met dank aan Pieter Dhaeze)



4 juni 2014

Veel variatie op één thema..!

De laatste week ben ik een aantal keer aan de slag geweest met de Weidebeekjuffer.
Een prachtig kobaltblauw insect met héél opvallende zwarte vlekken op de vleugels. Ik heb me laten vertellen dat ze bijna altijd met gesloten vleugels zitten maar blijkbaar heb ik iets in me van een 'weidebeekjuffer-fluisteraar', want ik zie er veel met de vleugels open en dat is wel zo leuk! Ze zitten echter meestal goed verstopt, maar vooral erg vervelend t.o.v. het goede licht! Daardoor is het echt speuren en vaak terugkomen tot je er één (of twee..) ziet die precies goed zit.
Hieronder een selectie van de afgelopen week met zowel 'echte' macro's als foto's waarbij ik heel bewust het landschap heb 'meegenomen' in mijn beeld. Ik ben erachter gekomen dat ik die foto's toch wel het mooist vind. Alleen is het dan zaak om rust in de chaos te krijgen. Mijn persoonlijke favoriet staat helemaal onderaan. Dat was ook zowat de laatste foto van de laatste avond.

Alle foto's met Canon 6D en 3 verschillende lenzen:
- Sigma 35 mm F/1.4 voor de foto's van onderaf
- Sigma 150 mm F/2.8 macro voor de close-up macro's
- Sigma 70mm F/2.8 macro voor de macro in landschap
Omdat het erg lastig terrein was (langs een beek) heb ik bijna alles uit de hand moeten doen en dus vaak hoge iso's gebruikt (tot iso 2000)




















28 mei 2014

Lastig bloempje....!

Vorige week stond de fotoworkshop in Zuid-Limburg op het programma. Het middaggedeelte stond in het teken van het fotograferen van orchideeën en dit is een lastig bloempje! Het is een 'dominant' en opvallend plantje, dat heel erg afsteekt tegen zijn omgeving. Zowel qua vorm als qua kleur. Daardoor overheerst het soms en is de balans in de foto niet optimaal.
Je kunt ze eigenlijk (grofweg) op 3 'manieren' fotograferen; gewoon alle focus op de bloem en dus volledig in beeld met een wazige achtergrond, slechts een deel van de bloem in beeld (echt een close-up dus) en als bloem in het landschap.
Tijdens de workshop is iedereen met deze varianten aan de slag gegaan, maar in deze blog wil ik vooral de foto's laten zien die vallen onder het thema 'bloem in landschap'.


De techniek die daar het best bij past is een laag standpunt, grote diafragma-opening (weinig scherptediepte) en werken met een wat langere brandpuntsafstand (bijvoorbeeld met een 70-200/300mm). De omgeving blijft dan wel als sfeervolle achter- of voorgrond zichtbaar maar trekt niet alle aandacht weg bij de bloem.



Vooral het gebruik van een voorgrond is mooi, zeker als het boterbloemen zijn. Je krijgt dan echt zo'n mooie gele waas rondom de orchidee. Uiteraard is het ook een kwestie van smaak en kan het iets té soft worden!
Hieronder wat voorbeelden met verschillende standpunten, kadering en belichting (bij de onderste staat de bloem in de schaduw).






Volgend jaar zeker weer een workshop daar! Het blijft een prachtig gebied! En dan weer wat verder experimenteren met andere standpunten. De ideeën zijn er al; nu nog de juiste uitvoering...



Foto's met Canon 6D en Sigma 150mm of Canon 70-200mm + 1.4 x converter



12 mei 2014

Wel tijd, maar géén goed weer...

Eind vorige week had ik juist een aantal dagen tijd om lekker te gaan fotograferen, maar op dat moment besloten de weergoden om het mogelijke regenwatertekort eens even te gaan compenseren! Wat een buien en vooral...wat een wind! En vooral dat laatste is erg onhandig voor bloemen-/macrofotografie.
Zaterdagavond was het gelukkig ná 7 uur droog en dus toen even m'n 'kansen' gepakt. Een locatie bezocht als voorbereiding voor de workshop van zaterdag a.s. (er is trouwens nog één plek vrij vanwege een annulering!) en wat plekken opgezocht achter een houtwal waar niet zoveel wind stond.
Aan de slag met Moeraskartelblad, wat een goede 'windplant' is omdat die behoorlijk stevig op zijn dikke stengel staat en hij dus niet heen en weer zwiept door de wind.




De laagstaande zon scheen af en toe door de takken van de houtwal erachter en door het lage standpunt kun je dat in één beeld pakken. Omdat deze plant niet voor niets Moeraskartelblad heet staat hij dus op nat, moerasachtig terrein en ná één keer op je knieën gezeten te hebben is je broek dus gewoon kletsnat....

Het tegenlicht door de bomen / struiken op de achtergrond inspireerde me ook om een soort silhouet te maken van deze plant en juist toen ik de juist lichtvlek op de achtergrond had gevonden kwam er een hommel in beeld. Een echt silhouet is het niet geworden trouwens. De omgeving wordt dan net te donker waardoor de plant wegvalt tegen de achtergrond.

In het gebied staat ook veel waterviolier en dat is een mooi, maar wel lastig plantje om te fotograferen. Het staat midden in het water en daarnaast is het moeilijk te isoleren uit zijn (drukke) omgeving. Ik wil dit plantje het liefst vanaf waterhoogte fotograferen met een ondergaande zon als tegenlicht en zal dus daar nog een keer met een waadpak daar naartoe 'moeten'. Door half hangend / zittend op de rand van de sloot en met m'n laarzen zover mogelijk in het water voorover te buigen kon ik toch nog ongeveer tot 'waterhoogte' komen. Het is daarbij overigens niet handig om weg te schieten met je laarzen..



Dit is zeker nog een plantje om voor terug te komen!
Verder heel veel mogelijkheden gezien voor de workshop van zaterdag. dat gaat dus helemaal goed komen!
Er stond zelfs een heel klein, zeldzaam paddenstoeltje (waar ik op geattendeerd werd door een echtpaar wat echt gespecialiseerd was in paddenstoelen, waarvoor dank). De bovenzijde was nog geen centimeter groot en het stond laag in het gras mos. Een grote diafragma-opening was de enige mogelijkheden om de vele storende takken/sprieten in de achtergrond er enigszins eruit te krijgen. Maar de scherptediepte wordt dan wel heel erg beperkt..




Alle foto's met Canon 6D en Sigma 150mm macro. Bijna alles met ISO 2000 vanwege de wind




6 mei 2014

Schakelen van 'orde' naar chaos...

De afgelopen weken ben ik een aantal keer in het Hallerbos bij Brussel geweest en ik durf wel te stellen dat dat een bos is met een bepaalde mate van 'orde'. Een mooie paarse onderlaag en een duidelijke bovenlaag met daartussen kleine groene boompjes of varens. Redelijk overzichtelijk dus en het enige chaotische bestond feitelijk uit  de losliggende takken. Iets té zwart-wit gesteld misschien, maar het is om een beetje de sfeer te karakteriseren.
Hoe anders was het toen ik afgelopen zondagmorgen 'in de wei' stond (lag) tussen de boterbloemen; eigenlijk één grote chaos..!
Dat was dus wel even schakelen en dat schakelen begon al toen ik aan kwam rijden. Ik was nogal laat, de zon was al op en het was (onverwacht) prachtig mistig bij het gebiedje waar ik wilde fotograferen. Ik was met macrobeelden in m'n hoofd thuis vertrokken en ben toen toch maar eerst met landschap aan de slag gegaan, maar dat viel niet mee. Ik zat daarbij flink te mopperen op mezelf omdat ik eigenlijk een half uur te laat was voor dit soort beelden.


Daarna dus 'door'schakelen naar macro! In eerste instantie heb ik dan toch de neiging om het beeld te vereenvoudigen; m.a.w. rust brengen in de chaos. Bij mij helpt het dan goed om één eyecatcher in een 'landschap' te zetten, maar het risico is dan natuurlijk wel dat het saai gaat worden. Door tegenlicht te zoeken wordt het dan voor mij wel beter (vooral 'frisser'!), maar dat is persoonlijk natuurlijk. De verschillen bijvoorbeeld tussen de eerste twee foto's zijn klein, maar de achtergrond is toch anders. Voor mij 'kijkt' nr 2 uit dit onderstaande rijtje het fijnst, maar ik ben benieuwd wat anderen daarvan vinden.





Als laatste nog even aan de slag met insecten en m'n oude lensje. (altijd leuk)


Foto's met Canon 6D,  Canon 70-200mm (de landschappen) en Sigma 150mm macro, behalve de laatste (met Meyer Optik 135mm). Alle macro's op F/3.5 uit de hand en camera laag bij de grond.