17 november 2013

Ruimte tussen de bladeren...

Herfstbladeren zijn niet alleen mooi vanwege hun kleur maar ook omdat er steeds meer ruimte komt tussen de bladeren doordat er exemplaren naar beneden vallen. Het is alsof de zittende bladeren nog even willen laten zien hoe mooi ze zijn en dit kan natuurlijk beter als die vervelende buurman niet in de pad hangt!
Hetzelfde gevoel heb ik in het voorjaar in het Hallerbos als de eerste beukenblaadje uit hun knop komen en er aan een zwarte-bruine woudreus allemaal kleine reepjes groen hangen. Zodra al het blad eraan hangt is het 'subtiele' er een beetje af en wordt het erg massaal. Niet lelijk natuurlijk, maar ik ga toch voor die eerste week en de laatste twee weken!
Wat me daarbij dit jaar ook opviel is dat sommige bomen van bovenaf kaal worden (het lijken net mensen) en anderen dat heel mooi verdelen. Dat laatste is natuurlijk het mooist! Op weg naar m'n werk fiets ik altijd langs een rij grote platanen en die verdelen dat heel mooi! Op deze foto kun je dat heel goed zien. Op zowat iedere takje (tot bovenin) zit ergens nog wel een blaadje te pronken!
Dit is overigens nog wel een soort 'test-foto' om te kijken wat het effect is en zeker nog een onderwerp om volgend jaar mee aan de slag te gaan! Ik ben er nu slechts 15 min mee bezig geweest omdat ik op weg was naar een 'beukenbos in de mist' en dat ging toch even voor!
Eindelijk eens de omstandigheden die al een flinke tijd op mijn verlanglijstje stonden; mist, een beukenbos in het 'bijna kale' stadium en ..... wat tijd natuurlijk.
Als een soort instinctieve reactie begon ik met de 70-200 mm op m'n camera om zo het landschap 'in elkaar te drukken' en de mistige bomen in de achtergrond mee te nemen in het beeld. Keuzes die je op dat moment maakt zijn; staand of liggend beeld, krappe uitsnede of juist veel erop, lichte of donkere achtergrond, bodem er wél of juist niet op, etc.
Heerlijk om mee te spelen en bijna iedere keuze leverde wel een aardig beeld op.




Daarna toch even overgeschakeld op de groothoek en vanuit een heel ander perspectief aan de slag met dezelfde overhangende takken. Ik ben bezig met de voorbereidingen van een lezing met de titel 'anders kijken' (voor een serie presentaties met de titel 'unlock potential') en deze foto's laten zien wat het effect is om anders te kijken naar bovenstaande bomen. De bovenste foto van deze blog zit ook in die serie!


Na 2 uur met een erg goed gevoel en een bruikbare serie foto's terug naar huis! Hopelijk volgend jaar weer!

Alle foto's met Canon 6D, Canon 70-200mm, Canon 17-40 mm, Sigma 35 mm en vanaf Redged RTC 336 statief



6 november 2013

Héél veel water...

Dit weekend zijn 10 fanatieke natuurfotografen tijdens de workshop in de Ardennen 'geconfronteerd' met héél veel water! Niet alleen kwam het water bij tijd en wijle met bakken uit de lucht, maar het water in de Hoëgne stond ook nog eens zo'n 25 cm hoger dan normaal! Het beekje waarin anders het water vanuit de Hoge Venen zo mooi slingerend zich een weg naar beneden zoekt was nu op sommige plekken een bijna kolkend witte massa water. Even met je statief in het water staan was er dus nauwelijks bij deze keer. En ook geen mooie streepjes op het water van de luchtbellen die de stroming van het water volgen.
Maar daarom nog niet minder leuk natuurlijk! In ieder geval voldoende uitdagend:

  • Rekening houden met het grote contrast tussen het witte water en de donkere zijkanten van de rivier en/of de stenen.
  • Goed kijken naar compositie en beslissen wat je met de al behoorlijk kale bovenkant gaat doen (de herfststorm van vorige week maandag had op veel plaatsen al flink zijn best gedaan om alle bladeren van de bomen te blazen)
  • De grote hoeveelheid water juist benadrukken door een flink deel van het beeld te vullen met dat water (zoals de foto hieronder)
  • Hoe kun je toch het gevoel creëren 'vanuit de rivier' te kijken terwijl je er niet in kunt gaan staan.
  • Hoe hou je je camera droog met al die regen...
Door voorzichtig aan de zijkant te staan kom je al een heel eind, zeker als je een laag standpunt in kunt nemen. Maar soms is juist een hoog standpunt mooi en zeker als je dan nog eens boven het water staat (op een bruggetje) en het water onder je door stroomt. De foto hieronder is zwart-wit gemaakt om de witte lijnen te benadrukken.
Tijdens de workshop zijn veel deelnemers ook bewust een tijd overgeschakeld op 70-200 mm om zo meer details van het water te kunnen fotograferen. Best lastig omdat je toch vaak de neiging hebt om vanuit groothoek te denken! Het is een andere manier van kijken met héél veel mogelijkheden:



Een andere mogelijkheid is om meer vanuit de hoogte naar beneden te fotograferen. Je 'voelt' dan weliswaar niet de kracht van het water, maar kunt weer wel de mooie lijnen van het stromende water benutten en zelfs versterken!
Bovenstaande foto is voor mij echt een 'klassieker' omdat je daar op die plek nauwelijks variatie hebt in het plaatsen van je statief. Ik heb hem al een paar jaar achter elkaar zo gemaakt en alhoewel het standpunt altijd hetzelfde is, zorgt de veranderende omgeving en de wisselende waterstand toch steeds voor een ander beeld.
De foto's hieronder zijn ook vanaf dezelfde plaats genomen, maar dan op andere tijdstippen. De bovenste rond de middag en de onderste toen het al donker was. Je krijgt dan een mooie blauwe gloed over het water, die wel weg te halen is in Lightroom, maar die ik nu bewust heb laten zitten in deze foto.


En als afsluitertje nog een foto met ander perspectief. 

Complimenten aan de enthousiaste, fanatieke workshopdeelnemers die ondanks de omstandigheden gewoon door bleven fotograferen! Volgend jaar weer een nieuwe workshop in dit prachtige gebied!

Met Canon 6D met Sigma 35 mm F/2.8,  Canon 17-40 mm F/4 en Canon 70-200 mm F/2.8
Redged RTC 336 statief

p.s. héél veel water krijg voor mij nog een extra dimensie omdat ik op de terugweg bericht kreeg dat een waterleiding in het huis het had begeven en de kelder was voorzien van een flinke laag water. Geen tijdsopnames daar, maar gewoon water scheppen en dweilen...!