Eigenlijk had ik deze blog natuurlijk ook 'Lente!' kunnen noemen, want afgelopen maandag is de periode aangebroken die bij veel natuurfotografen toch wel de harten sneller doet kloppen..! De lente is bij uitstek de periode voor bloemen en insecten, maar ook de tijd van (te) vroeg opstaan en daardoor een wereld 'ontmoeten' die zo anders is dan op het moment dat iedereen op pad gaat.
Maar ja, ik had nog geen passende lentefoto en dan valt er nog weinig te bloggen natuurlijk. Wie weet over enkele weken.
Afgelopen zaterdag had ik een fantastische workshop op het strand bij Oostkapelle en Zoutelande en het strand is echt een plek waar het 'altijd anders' is! Nooit is het licht hetzelfde of is de kracht van de golven gelijk. Op het strand zie je altijd wel wat anders liggen en de wind zorgt voor constante variatie in zandstructuren.
Ik ben toch al héél vaak op die plek geweest, maar zelden heb ik zoveel zeesterren aangespoeld zien worden.
Tijdens het afgaand water bleven ze op het strand liggen en waren op dat moment een bijna zekere prooi voor de meeuwen. Deze keer echter waren ze de prooi voor een stel hongerige natuurfotografen die met grof geschut deze bijzondere dieren in de branding wilden fotograferen; geen eenvoudige klus door de beweging van de golven en de lastige omstandigheden. Bij de foto hierboven was de golf net weg en bleef er een laagje schuim op en rond de zeester liggen. Hieronder zie je een foto waarbij een klein laagje water 'aan komt rollen'. Hier gekozen voor een heel laag standpunt zodat de reflectie van de zeester in het water te zien is.
In de middag viel het licht op een dusdanige manier op de golflijn, dat het wel leek of de waterlijn in zilver veranderde! Door met een 70-200mm slechts een beperkt stukje te kaderen krijg je een sterker beeld dan wanneer de hele omgeving in beeld komt. Eerlijk gezegd is dat ook een kwestie van meerdere opnames maken en kijken of er een beeld is waar het 'klopt'. Deze foto spreekt me wel aan omdat ik er een snuit van een soor beer in zie met een oog rechtsboven (of is dit al een eerste teken van een té actief lentevirus...!)
Als toetje kregen we aan het eind van de dag nog een fraaie zonsondergang, waarbij (zoals zo vaak) het mooiste licht pas kwam toen de zon al even onder was!
