Zoeken, zoeken, zoeken....

Afgelopen vrijdag was ik met 8 enthousiaste natuurfotografen uit de masterclass groep in het Hallerbos onder Brussel. We wisten voor vertrek al dat het niet zou zijn zoals we gehoopt hadden en dat het paarse tapijt onder de beukenbomen nog niet zichtbaar zou zijn. Het koude weer van de afgelopen lange winterperiode heeft alle groei nog even in de 'very-slow-stand' gezet! Maar voorafgaand aan de boshyacinten bloeien de bosanemonen en die kleuren de bosbodem mooi wit. Een prima onderwerp dus om mee aan de slag te gaan...dachten we. Maar dat viel erg tegen.... Kale bomen met hangende witte knopjes is toch héél anders dan paars met licht groen beukenblad erboven.
Het was dus zoeken, zoeken en nog eens zoeken.... Waar steekt er iets boven de rest uit en waar zit interessant licht? Is dat te combineren..?

Het is bijna niet te geloven, maar we zijn geen enkele openstaande bosanemoon tegengekomen langs de randen van de paden waar we hebben gelopen (en je kunt/mag niet van de paden af). Waarschijnlijk omdat het te koud of niet zonnig genoeg was. Samen zoek je dan naar andere standpunten of strakke kadering.

Ook het gebruik van een flinke groothoeklens (12-24 op full frame) kan weer een andere kijk op zo'n bos opleveren. Door het gebruik van een grote diafragma-opening ontstaat een onscherpe achtergrond waardoor de focus op de bladeren van de klimop ligt, maar waarbij de omgeving toch wordt 'meegenomen' in het beeld.

Op het laatst nog een aantal sleutelbloemen 'gespot' en als je die kunt pakken met bewegend water erachter krijgt een achtergrond toch een heel ander effect!

Het kwam dus zeker niet 'aanwaaien' voor iedereen en als je dan vanaf 6 uur 's morgens bezig bent dan is het lastig om de inspiratie vast te houden als het rond half 4 dan ook nog begint te regenen (en de bosanemonen nog 'dichter' gaan zitten...). Gelukkig was de sfeer perfect binnen de groep en weet iedereen nu waar de beste foto's te maken zijn als de boshyacinten wél in bloei staan!