De afgelopen weken ben ik een aantal keer in het Hallerbos bij Brussel geweest en ik durf wel te stellen dat dat een bos is met een bepaalde mate van 'orde'. Een mooie paarse onderlaag en een duidelijke bovenlaag met daartussen kleine groene boompjes of varens. Redelijk overzichtelijk dus en het enige chaotische bestond feitelijk uit de losliggende takken. Iets té zwart-wit gesteld misschien, maar het is om een beetje de sfeer te karakteriseren.
Hoe anders was het toen ik afgelopen zondagmorgen 'in de wei' stond (lag) tussen de boterbloemen; eigenlijk één grote chaos..!
Dat was dus wel even schakelen en dat schakelen begon al toen ik aan kwam rijden. Ik was nogal laat, de zon was al op en het was (onverwacht) prachtig mistig bij het gebiedje waar ik wilde fotograferen. Ik was met macrobeelden in m'n hoofd thuis vertrokken en ben toen toch maar eerst met landschap aan de slag gegaan, maar dat viel niet mee. Ik zat daarbij flink te mopperen op mezelf omdat ik eigenlijk een half uur te laat was voor dit soort beelden.
Daarna dus 'door'schakelen naar macro! In eerste instantie heb ik dan toch de neiging om het beeld te vereenvoudigen; m.a.w. rust brengen in de chaos. Bij mij helpt het dan goed om één eyecatcher in een 'landschap' te zetten, maar het risico is dan natuurlijk wel dat het saai gaat worden. Door tegenlicht te zoeken wordt het dan voor mij wel beter (vooral 'frisser'!), maar dat is persoonlijk natuurlijk. De verschillen bijvoorbeeld tussen de eerste twee foto's zijn klein, maar de achtergrond is toch anders. Voor mij 'kijkt' nr 2 uit dit onderstaande rijtje het fijnst, maar ik ben benieuwd wat anderen daarvan vinden.
Als laatste nog even aan de slag met insecten en m'n oude lensje. (altijd leuk)
Foto's met Canon 6D, Canon 70-200mm (de landschappen) en Sigma 150mm macro, behalve de laatste (met Meyer Optik 135mm). Alle macro's op F/3.5 uit de hand en camera laag bij de grond.
